Haur kirolarien eskubideen deklarazioa
1.- Kirol-jardueretan
parte hartzeko eskubidea.
2.- Haur bakoitzaren trebetasunari egokitutako mailan parte hartzeko eskubidea.
3.- Trebatutako heldu baten laguntza izateko eskubidea.
4.- Haur gisa jolasteko eskubidea ( Helduen moduan jokatzera behartu gabe).
5.- Kirol-jardueretan, bere buruaz erabakiak hartzerakoan parte hartzeko eslubidea.
6.- Ingurune seguru eta osasuntsuan parte hartzeko eskubidea.
7.- Lehiatu ahal izateko, prestakuntza egokia jasotzeko eskubidea.
8.- Arrakasta lortzearren berdintasunezko aukerak izateko eskubidea.
9.- Duintasunez tratatua izateko eskubidea.
10.- Kirol-jardueretan gozatzeko eskubidea.
2.- Haur bakoitzaren trebetasunari egokitutako mailan parte hartzeko eskubidea.
3.- Trebatutako heldu baten laguntza izateko eskubidea.
4.- Haur gisa jolasteko eskubidea ( Helduen moduan jokatzera behartu gabe).
5.- Kirol-jardueretan, bere buruaz erabakiak hartzerakoan parte hartzeko eslubidea.
6.- Ingurune seguru eta osasuntsuan parte hartzeko eskubidea.
7.- Lehiatu ahal izateko, prestakuntza egokia jasotzeko eskubidea.
8.- Arrakasta lortzearren berdintasunezko aukerak izateko eskubidea.
9.- Duintasunez tratatua izateko eskubidea.
10.- Kirol-jardueretan gozatzeko eskubidea.
Iturria: Kirola egiteko 25 arrazoi / Egilea: Luis Mari
Zulaika
Maisu Raul Maguregik ateratako argazkiak
Haurren eskubideen adierazpena kiroletan
1.- KIROLA EGITEKO ESKUBIDEA: kirola egin nahi duen haur bati, klub battek ere, ezin
diezaioke ezetzik esan. Klubari eta entrenatzaileari dagozkie, haurraren
ezaugarrietara moldatzen diren ariketak eskeintzeak. Kirolan bortizkeria
deuseztatzeko, txikitatik joku garbia irakatsi behar zaie.
2.- DIBERTITZEKO ETA UME MODUAN JOLASTEKO ESKUBIDEA: 7-8 urteetako haurrek eta 12-13 urte bitartekoek modu
ezberdinean ulertzen dute kirola. Beraz, lehenengoentzat entrenamenduak
berehalakoak, ludikoak eta anitzak izan behar dira. Bestalde, bigarrenentzat,
ludikoa eta aniztasuna alde abtera utzi barik, kirolaren hezkuntza erakutsi
behar zaie.
3.- EGOKIA DEN INGURUNE BATEZ GOZATZEKO ESKUBIDEA: doping-aren aurka jokatu behar dugu. Zentzu honetan,
entrenatzaileek doping-aren aurka parte hartu behar dute eta gogotsuki aritu,
haurrei beraien oposaketaren arrazoi etiko, mediku eta psikologikoak azalduz.
4.- TRATU EGOKIA JASOTZEKO ESKUBIDEA: umea harremanetarako duina kontsideratzea suposatzen du.
Alde batetik, haurrek beraien entrenatzaileekin hitz egiteko gaitasuna dutela
azpimarratu nahi du. Bestetik, ume batzuekin egiten diren astakeriak, hala
nola, zaltzea edo elkartrukatzea zalatu nahi ditu, umeak ez baitira diru
sarrerak edo eskulanabez moduan kontsideratu behar.
5.- ENTRENAMENDU BAT JASOTZEKO ETA PERTSONA TREBEEN ARTEAN
EGOTEKO ESKUBIDEA: entrenatzaileen
pedagogiako, psikologiako eta fisiologiako kalitatezko hezkuntzari dagokio.
Bide batez, entrenatzaile trebeenak txikienez arduratu behar dira, kirolaren
haztapenak oso garrantzitsuak direlako, erabakigarriak direla ez esateagatik.
6.- ENTRENAMENDUAK ERRITMO DESBERDINATARA EGOKITZEAREN
ESKUBIDEA: alde
batetik, garapenaren etapa nagusiei dagokio; bestetik, garapenaren
indibidualaren erritmoa merezi duen kontsiderazioari.
7.- GARAIPENERAKO AUKERA BERDINAK DITUZTENEKIN LEHIATZEKO
ESKUBIDEA: kirolan,
irabaztearen eta galtzearen esperientziak, ezinbesteko aukerak dira autoestima
eta besteekiko errespetua garatzeko. Horregatik, berdinen arteko lehiak sustatu
behar dira, umeen garapen egokia bultzatzeko.
8.- EGOKITUTAKO LEHIAKETETAN JARDUTEKO ESKUBIDEA: lehiaketak haurren ezaugarri desberdinetara egokitu behar
dira, eta umeen adina oso kontutan hartu behar dute.
9.- SEGURTASUN OSOZ KIROLA EGITEKO ESKUBIDEA: azpiegiturak, jolasteko zelaiak eta jardueren praktikak,
haurren errealitate psikiko eta fisikoetara egokitu behar dira. Horrela, umeen
segurtasun sentsazioa gora doa, espazioa kontrolatu ahal duelako.
10.- DESKANTSATZEKO DENBORA IZATEAREN ESKUBIDEA: maiz, oporretan haurrak kirol jarduerak egitera
bultzatzen dituzte. Kirolak eta ikasketak bateratzen dituzten haurrek,
deskantsatzeko denbora ere izan behar dute.Gainera, ez da ohikoa haurrei
nekatuta daudela entzutea, beraz, helduei dagokie deskantsatzeko denbora hauek
kontrolatzea.
11.- IRABAZLE BAT EZ IZATEKO ESKUBIDEA: baita irabazle izateko eskubidea ere. Horrela nahi badu
eta horretarako gaitasuna badauka, adin batetik aurrera, kirolari gazteak,
kirolaren jarduera gogortu ahal izango du; edo bestetik, kirol jarduera
praktikatzen jarraitzea eragiten dion plazerragatik eta besteekin egoteko
nahiagatik. Kasu bietan, umeetan praktikatutako kirolaren oroitzapen ona izango
du.
Haur eta gazteen kirolaren helburuak
Hauexek dira, Gozatu Kirola egitasmoaren arabera, Haur
eta Gazteen Kirolak lortu beharko lituzkeen Helburuak:
1.- Haur eta
gazteek ongi pasa eta goza dezatela.
2.- Haur eta
gazteek bizi eredu osasungarria lor dezatela.
3.- Haur eta
gazteek balio positiboak gara ditzatela.
4.- Haur eta
gazteek kirolaren gaitasun eta abileziak ikas ditzatela.
5.- Haur eta
gazteek harremanetan jarri, elkarbizitza hobetu eta giza integrazioa bultzatu.
6.- Haur eta
gazteek kirol arauak ezagutu eta errespetatu behar dituzte.
7.- Haur eta
gazteek heuren bizitzan zehar kirolari ohikoak bihurtzea.
Kirola egiteko 25 arrazoi
Onura psikologikoak
1.- Bizi-kalitatea eta ongizatea psikologikoa hobetzen du.
2.- Gogo-aldartea igotzen du.
3.- Autoestimua hobetzen du.
4.- Osasun mental egokia lortzen laguntzan du.
5.- Estresa sortzen duten eragileei aurre egitea errazten du.
6.- Herstura gutxitzea ahalbidetzen du.
7.- Depresio egoerak arintzen ditu.
8.- Adimena garatzen laguntzan du.
Onura sozialak
9.- Sozializazio-ahalmena errazten du.
10.- Etorkinen integrazioa errazten du.
11.- Portaera desegokiak eta antiozialak saihesten laguntzan du.
12.- Droga-menpekotasunaren arazoari aurre egiteko aukera baliagarria da.
13.- Gutxitu fisikoen integrazioa erraz lezake.
14.- Emakumearen berdintasunaren aldeko borrokan lagun lezake.
15.- Kultur ondareari eusten lagun lezake. Herri kirolak.
16.- Eskolako errendimendua hobetzen du.
17.- Aisialdirako ohitura positiboak sustatzen ditu.
Balio hezitzaileak
18.- Kiroltasuna eta joko garbia bultzatzen du.
19.- Solidaritate-espiritua garatzen du.
20.- Errespetua hedatzen laguntzan du.
21.- Arduratsuago egiten gaitu.
22.- Esfortzuaren kultura azpimarratzen du.
23.- Hobetze-sena areagotzen du.
24.- Autokontrola lantzen du.
25.- Autodiziplina sustatzen du.
Kirola eta balio etikoak
Futbol
zelaian dauden jokalariak, askotan, herrialde askoren osasun, hezkuntza eta
jateko beharrak baino garestiagoak dira. Diruak, ikuskizunak, propagandak,
kirol lehiaketak eta lehiaketarako prestakuntzak, kirolaren esentziaren, hau
da, kirol espirituaren galera eragin dezakete.
Kirol ikuskizunari dagokionez garrantzitsuena helburua da,
eta honek berau lortzeko erabili beharreko bitartekoak eta egin beharreko bidea
baldintzatzen ditu. Kirolean, emaitzak eta lor litezkeen bestelako onurak, hala
nola, dirua, fama eta loria, lortu nahiak, sarritan, “edozer” edo “beharrezkoa
dena” egitera bultzatzen dute. Metodoari eta emaitzak lortzeko bide egokiari
jaramonik ez egiteak, ezinbestean, kirolaren merkantilizazioa dakar, eta
norbanakoak ez ezik, kirol taldeek, herriek, nazioek eta estatuek ere horretan
parte hartzen dute.
Benetako kirolaren balioak
Gutako askok beste modu bateko kirola nahi dugu. Munduko haur
eta gazte guztien eskubidea den kirola, balorez betetako kirola. Bizitza eta
ongizatearen parte den kirola, geure buruarekin ditugun konpromisoak betetzeko
eta ilusio, zein esfortzuak partekatzeko bitarteko den kirola, pertsona oinarri
duen kirola, gizatiartzeko gaitasuna daukan kirola.
Kirol hori lortzeko, arau etikoak ez ezik, kanpoko arauak, hau da, kirol erakundeek sortu eta onartutako arauak, ezinbestekoak dira. Alde batetik lehiaketak, nahiz entrenamenduak ondo bidera daitezen, eta bestetik kirol-praktikaren zentzua gal ez dadin. Kirolariok arau etikoak eta kanpoko arauak, biak, behar ditugu. Ezin diogu kirolari gisa dugun konpromisoa ahaztu, kirolari izateari utziko genioke eta.
Kirol hori lortzeko, arau etikoak ez ezik, kanpoko arauak, hau da, kirol erakundeek sortu eta onartutako arauak, ezinbestekoak dira. Alde batetik lehiaketak, nahiz entrenamenduak ondo bidera daitezen, eta bestetik kirol-praktikaren zentzua gal ez dadin. Kirolariok arau etikoak eta kanpoko arauak, biak, behar ditugu. Ezin diogu kirolari gisa dugun konpromisoa ahaztu, kirolari izateari utziko genioke eta.
Benetako kirolaren ondasun nagusiak oinarrian dituen balio
etikoak dira. Izan ere, balio horiek guztion esku daude, ez dute inor
baztertzen eta ez daude emaitzen edota sailkapenen menpe. Horretaz gain, betiko
dira eta denboraren poderioz ez dute baliorik galtzen. Balio etikoekin beti
irabazten dugu. Hori dela eta, altxor hau zaindu eta goratu behar dugu, eta
kirolarekin oraindik gozatzen ez dutenei eskaini behar diegu, bereziki haur eta
gazteei.
Baina
kirol-balio, kirol-etika eta kiroltasunaren inguruko jarduna ez da jardun
estatiko eta dotore gisa erabili behar. Egoera dinamikoa da eta etengabeko
arreta eta analisia ez ezik, eguneroko praktika kontsekuentea eskatzen du;
benetako konpromisoan oinarritu eta etengabe aurrera egitea, alegia.
Kirol-jarduerak kirola definitzen duten baloreak izan behar
ditu oinarri. Eta balore horiek, kirolari, zein kirolarien laguntzaileoi, beti,
etikoki zuzenak diren erantzunak eskatzen dizkigute. Erantzun horiek
kirolariaren barruan jaio behar dute, inguruko eskakizunetatik aske, momentuak
edo inguruak eragin gabe.
Errespetua
Kirolari eta kirol munduko pertsona gisa dugun konpromisoak,
edonoiz eta edonon kirolari erabateko errespetua izatea exijitzen digu. Jarrera
horrek, besterik ez bada ere, kirolaren arauak onar eta obedi ditzagula
eskatzen du; eta zorrotzago jokatuz gero, momentuoro nobleak izatea, eta bide
batez, kirolaren arauei balio handiagoa ematea.
Kirolak pertsonari on egiteko balio behar du. Onura fisikoak,
gorputza zaintzeko; onura mentalak, osasun psikologikoa mantentzeko eta
hobetzeko; eta onura sozialak, pertsonen sozializazio eta integrazio-prozesuak
errazteko. Ideia hau abiapuntu gisa hartu behar genuke. Hortaz, min egiten duen
kirola zilegi al da? Eta kirolariari kalte egiten diona? Hori kirola al da? Ez
ote da kirol-espiriturik gabeko lehiaketa, edo lehiaketarako prestakuntza?
Kirol-jarduerak,
onuragarria izango bada, gizakian oinarritu beharra dauka. Pertsonan zentratua
egon behar du eta gizakiarenganako zein, kirolariarenganako errespetua ditu
oinarri. Hortxe dago koska.
Errespetu kontzeptua praktikara
eramatea
Kirolariak, edozein kirolarik, zuzen eta errespetuz tratatua
izateko eskubidea du. Kirol-lagunek, aurkariek, entrenatzaileek, zuzendariek,
komunikabideek, zein publikoak hala tratatu behar dute. Kirolariok, beste kirolarien beharra daukagu, kirola
mantenduko badugu; aurkarien beharra, jokatu eta geure burua probatuko badugu;
helburu bateratuen beharra, lehiatuko badugu.
Entrenatzaileek, zuzendariek, laguntzaileek eta, besteak
beste, ikusleek ere kirolarien beharra daukate, kirola euren artean izan eta
kirolarekiko mantendu nahi duten lotura hori eten ez dadin.
Errespetuak edozein kirolari onartu eta baloratzea,
berezitasunak aztertzea, onartzea eta toleranteak izatea eskatzen du. Kirolak
sozializazio eta integrazio-prozesuak bultzatzeko gaitasuna du, baina
horretarako ezinbestekoa da hain onak ez direnak, nahiz baldarrak ez
mespretxatzea eta jarrera xenofoboak ez onartzea.
Kirolaria
errespetatzeak kontuz ibiltzea eskatzen du. Biolentzia eta erasorik gabeko
kirola, hau da, kirol segurua egiteko konpromisoa. Kirolariak beste kirolariei
kalte egin diezaieketen ekintzak saihestu behar ditu. Eta ez hori bakarrik;
kirolak segurua izateaz gain, ongizatea ekarri behar du eta batez ere haur,
nahiz gazteei gizaki oso izatera iristen lagundu.
Baina kirolariarekiko errespetua ez da nahikoa. Kirolaria ez
ezik, jokoa ere errespetatu behar da. Kirola errespetatzeak jokoa definitzen
duten arauak onartzea eta betetzea eskatzen du; kirolariek eta kirolarientzat
sortutako arauak betetzea. Kirola errespetatzeak ongi jokatzeko eta hobea
izaten saiatzeko konpromisoa eskatzen du. Kirolari eta entrenatzaile guztiek,
entrenamendu bakoitzean eta lehiaketa bakoitzean gero eta hobeak izaten, eta
beren trebetasunak adierazten saiatu behar lukete. Hori bai, kirola jokoa dela
ahaztu gabe; izan ere, kirolaren helbururik nagusienetarikoa ondo pasatzea da.
Kirolari gisa, geure burua
errespetatu, geure buruarekin leial jokatu
Geure burua ere errespetatu behar dugu eta, horretarako,
geure burua baloratu egin behar dugu, eta era berean, geure buruarekin leial
jokatu. Horretaz gain, geure gorputza zaindu behar dugu, lehiaketaren balizko
interesak lortu nahian osasuna eta segurtasuna arriskuan jarri gabe.
Geure buruarekiko errespetuak osotasun morala eta onestasuna
eskatzen ditu. Hartutako konpromisoak eta emandako hitza bete behar ditugu.
Kirolak, beraz, trebetasun fisikoez gain, adimen gaitasuna eta balio morala ere
agirian uzten ditu.
Kirolaren inguruan lan egiten dugun guztiok kirolariari
laguntzeko gaude. Entrenatzaile, prestatzaile, zuzendari, kirol mediku eta
gainerakoek, ezin dugu kirolaria gure izena ezagutarazteko erabili. Ezin dugu,
emaitza onak lortzearren, edonola jokatu. Hain onak ez diren jokalariak ezin
ditugu hobetzeko aukerarik eman gabe baztertu. Eta ezin ditugu dopina eta
tranpak onartu. Gure jokaerak erabat bestelakoa izan behar du.
Kirol-mediku
naizen aldetik, nire lanbide berean dabiltzan bata zuriz jantzitako medikuei
kirol ekintzetan gehiago parte har dezaten eskatu nahi nieke; kirolariaren
bizitza zaindu behar dugu, bai kirol-bizitzan, bai ondoren. Gure lanak ahalik
eta onena izan behar du.
Oreki Fundazioan lan horretan dihardugu. Kirolari,
entrenatzaile eta besteak beste, gurasoentzako, Kode Etikoak sortu ditugu,
beste elkarte batzuen printzipio-deklarazioen antzekoak. Baita Jardunbide
Egokiaren Deklarazioa eta Konpromiso Kontratuak ere, kirol taldeek eta klubek
izan beharreko jarrera etikoa adierazteko, eta kirolari eta kluben arteko
hartuemanak etikoki bideratzeko.
Kirolariak eragile dopatzaile eta ezkorrak baztertzea aukera
etikoa da. Besteok kirolaria dopin substantziak hartzera ez bultzatzea eta joko
garbia, errespetua eta kirolaren baloreak sustatzea ere aukera etikoa da.
Nahiz eta gure indarra,
gizabanako eta lan-talde gisa, mugatua izan, ildo honetatik jarraitu beharra
daukagu. Ez daukagu gauzak dauden bezala jarraitzen uzterik. Ezin dugu egungo
egoera besterik gabe onartu. Arazoari erantzun egokia eman behar diogu.
José Manuel GONZÁLEZ ARAMENDI, Kirurgia eta Medikuntzan Doktorea.
Hezkuntza Fisiko eta Kirolean aditua. Oreki Fundazioa http://www.euskonews.com/0398zbk/gaia39802eu.html
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.