IZENADUBA / La Casa del Olentzero

Izena duen guztia bada... IZENADUBA!

Gaur egun, Olentzeroren etxea Mungian dago, Izenaduba parke-tematikoaren barruan. Baserriaren izena Landetxo Goikoa da. Baserri hau, Mungiako Landetxo auzoan dago eta 1510. urtean eraiki omen zuten lehen aldiz. Hortaz, 504 urte ditu. Horrek esan nahi du, Bizkaiko landa-etxerik zaharrena dela eta Euskal Herriko zaharrenetarikoa. Hori da, kontuan hartu den arrazoia, Olentzeroren etxea izateko.

Landetxo familiak Euskal Herriko lehenengotariko baserria eraiki zuen 1510. urte inguruan, hiru mende lehenagotik bizi ziren lekuan bertan.

Lau mende igaro ostean, 1999an, Mungiako Udalak eta Bizkaiko Foru Aldundiak baserriaren berreraikuntza lanei ekin zieten eta aditu talde bati eman zioten berreraikitze-proiektu horren ardura. Orduan, baserria erabat desmuntatzea, deseraikitzea erabaki zen; eta deseraikitze lan horretan agertu zen jatorrizko Landetxo, eraikin bikaina eta konplexutasun tekniko handikoa.

Egurrezko piezak ordenan jarri, banan-banan konpondu eta falta zirenen ordezkoak egin ziren; habe eta zutabe paregabe haiek eta oholek aztarnak, seinaleak eta artekak zeuzkaten, eta horiek jatorrizko etxearen gaineko berri zehatza ematen zuten.

Baserria lantegi oso bat da. Bisitaldian ikusten denez, bizitzeko baino gehiago ekoizteko pentsatutako etxea da: arnaga edo garautegia (ekoizten zena bertan biltzeko), aireztapen-sistemak, suaren eta kearen aprobetxamendua, gizon-emakumeak eta animaliak lehengoz banatzen dituen horma…

Landetxo muino baten eraiki zuten, ibaiko uren eragin kaltegarrietatik seguru, bere lantzar eta soroak inguruan zituela. Baina Landetxotarrek erakusteko etxe izatea ere nahi izan izan zuten, etxejaunen estatus berria agerian utziko zuen etxea ( nobleen eskubide berdinak baitzituzten).

Etxea, baserria, bertan bizi direnen munduaren ardatza da.

Beheko-suaren (laratza bertan) eta suaren beraren bueltan desagertu zaigun mundu horretan mito, siniskera eta errituak sortzen dira.

Bertan suaren eta errautsen zentzua hartu ahal izaten dugu gogoan. Kutunak, lizarra, aizkora, ogia, eguzkilorea… ikusten ditugu. Siniskera horiek bilduta daude guztien barne-muina azaltzen duen erakusketan.

Baserria urteetan euskaldunon babeslekua izan da, baina nola bizi ziren gure arbasoak? Abereak jagon, baserriko lanak burutu, siniskerak... Guzti guztia Mungian ikusgai daukagu.

Gu beheko suaren inguruan jarri ginen. Ahozko tradizioa oso garrantzitsua izan da euskaldunontzat. Aintzina, familia beheko suaren aldamenean esertzen zen eta aitita-amamek ipuinak eta istorioak kontatzen zizkieten ilobei.

Ate gainean eguzkilore bat dago eta, Mari Domingik esan zigun bezala, lore horrek pertsonaia gaiztoengandik babestuko gaitu etxean gauden bitartean. 

Izenaduba-basoa Olentzeroren etxea dagoen parke-tematikoa da (6.000 m² karratu ditu). Euskal Herriko  Mitologiaren inguruko lehenengo Interpretazio Zentroa da, eta bertan, gure tradizioei buruzko jakintzak bereganatu ahal ditugu joko didaktikoen eta ikus-entzumenezko baliabideen bidez. Mari Domingik, Galtzagorriek eta Olentzerok besteak beste antzinako istorioak, tradizioak, kondairak eta elezaharrak kontatzen dizkigute, jolas eta dibertsioen bitartez.

Azaroaren 26an Mungiako Izenaduba basora joan ginen Kontxa Ikastetxeko Lehen  Hezkuntzako 1go zikloko ikasleak. Egun ederra pasa genuen eta poz-pozik bueltatu ginen Karrantzara. Egun euritsu egin zuen arren, ondo baino hobeto ibili ginen euskal mitologiako hainbat pertsonaia ezagutzen eta gertutik ikusteko eta hitz egiteko aukera izan genuelarik. Olentzerorekin ere egon ginen eta gure Gabonetako gutunak eman genizkion ilusio handiz.

Sugar, Mariren senarra

Olentzero ikusteaz gain, Euskal Herriko pertsonai mitologiko ugari ere ezagutu genituen; esate baterako, Mari Domingi, Lamiak, Sugar, Mari sorgina, Jentilak, Tartalo, Pintxoi (Olentzeroren txori laguntzailea), Akerbeltz…

     3D SIMULAGAILUA     

Haur eta nagusientzako aukera paregabea 3D esperientzia berri bat bizitzeko; gerrikoa ondo lotu eta betaurreko bereziak jantzi genituen.

Hasieran  beldurra, oihuak eta urduritasuna nagusi izan ziren, baina bukatu bezain pronto   berriro martxan jartzea eskatzen zioten bertako arduradunari. Oso dibertigarria izan zen, bai horixe!

          MARTZELINA SORGINAREN BARATZA          

SENDABELARRAK ditu Martzelina sorginak bere baratze ederrean. Lamiak, Maritxu Teiletakoa, Tartalo edo galtzagorriak gaixotzen direnean, ospitalera joan beharrean bertara hurbiltzen dira sorginak bere ukendu eta edabe magikoekin osatu ditzan. Sorginak izaki zitalak direneko uste hori ez baita Mungiako Izenaduba Basoan, euskal mitologia ezagutzeko lekurik aproposenean.

          NAPO ASTOA          

Izenaduba Basoan Gabonetako protagonista batekin egoteko abagunea izan genuen: Olentzeroren lagun leiala, Napo.

Napo, Olentzerorekin batera, Euskal Herri osoko umeei Gabonetan opariak banatzeko ardura dauka.

Napok Euskal Herriko herri guztietako etxeak ezagutzen ditu.

Ai Ene!!... Zer izango litzateke Olentzerorena, Napo gabe.

         LAMIAK         

Maitagarriak dira, sirenen antzekoak. Emakume itxura daukate baina ahate-hankak, oilo hankak edo ahuntz hankak. Iturburu eta erreketan bizi dira, baita ibaiertzetan eta haitzuloetan ere. Lamiak orrazia eramaten du, ile luzeak atontzen egon eta gure etorrera sentitzean ihesi joan dena. Haserretzen badira zuetako baten bat eraman dezakete. Baina maitemindu ere, errez maitemintzen dira. Beraz, erne!

         AKERBELTZ         

Bere esku utzitako animaliak babesturik omen dira, horregatik etxe askotan aker beltz bat izaten zuten, Akerbeltzaren irudia izanik, etxeko animaliak ez omen zituen gaixotasunak jotzen.

MARI TEILETAKO

"Mari Teiletako

gona gorria

eraman hagin-zaharra 

eta ekarri berria"

Mari Teiletakok Euskal Herrian haurrei erortzen zaizkien hortzak jasotzen ditu eta izar bihurtzen

ditu. 

"Ai, ai, aiii! Eider garrasi batean hasi da, eskuak aho ahoan dituela.

- Odoletan daukat!

- Ene! Hagina jausi zaizu eta! -esan dio amamak-. Handi egiten ari zaren seinale... Lasai egon, gehiago jausiko zaizkizu eta berriak hazi. Lehenengoa duzu hau. Eta orain badakizu zer egin behar duzun?

Eiderrek jakin-minez begiratu dio, negarrari eutsita.

- Hartu hortza eta teilatura bota. Eta ikusiko duzu. Bihar, iratzarri orduko, Mari Teiletakok oparitxo lagako dizu burukoaren azpian.

- Orduan, Olentzero bezalakoa da?

- Antzekoa, laztana, -erantzun dio amamak irribaretsu.

Eiderrek indar guztiz bota du hagina etxeko teilatuaren gainera. Bitartean, amamak, poz-pozik, ondoko bertso hauek kantatu ditu:

"Mari Teiletako

gona gorria

eraman hagin-zaharra 

eta ekarri berri"

          ZEZENGORRI          

 Izaki honek haitzulo askoren sarrerak zaintzen omen ditu, jendea sartzen utzi gabe.

Baina Karrantzako umeak ausartak direla eta haitzuloan sartu ziren.

Mariren kobazuloan sartzeak beldur pixka bat ematen badu ere, barruko aldeak merezi du, zalantzarik gabe.

Gogoan izan asko direla Mariren inguruko kontuak: esaterako, Mari haserretzen bada, ekaitza eta txingorra sortuko duela.

Lapurrei ostutakoarekin bizi omen da Mari, ez da gezurraren lagun, harrokeriarena ere ez, emandako hitza bete egin behar dela dio eta lagun hurkoari lagundu. Ez zaio bizkarrik eman behar, hika egin behar zaio eta berak eskatuta ere, ez gara inoiz eseriko.

Mari jainkosa izadiko erregina da. Gehienetan emakume gorputzarekin eta aurpegiarekin irudikatu da, dotore jantzita (usuenik gorriz). Zuhaitz, arrano, behi edo suzko emakume gisara ere agertzen da. Sugaar da bere bikotekidea. Hainbat menditako leizeetan bizi da 

2007ko abenduan ateak ireki zituenetik egun arte, 200.000 bisitari baino gehiago izan ditu zentroak, horietatik 40.000 inguru ikasleak izan direlarik. Izenaduba Basoa, aisialdirako alternatiba den heinean, erreferente bilakatu da azken zazpi urte hauetan. Urtero jasotzen dituen 30.000 bisitari baino gehiagoren artean, bai adin ezberdinetako pertsonak, bai Euskal Herriko hainbat txokotatik etorritakoak daude, helduak, umeak, ikastetxeak, elkarteak, familiak, kuadrilak…

2013 urtean 40.000 bisitatik gora jaso zituzten, Euskal Herriko interpretazio zentrorik bisitatuena bilakatuz. Erronka handia dute beraz aurretik kalitatezko esperientzia kulturala eskaintzen jarraitzeko, eta horretarako lanean ari dira. “Lamiak, Tartalo eta basoko beste izakiak txukun mantentzen ditugu” diote zentroko arduradunek. “Pertsonaiak eta instalakuntzak berriztatu egin ditugu eta basoa gero eta ederrago dago”, ziurtatu dute. Eta hori lortzea merkea ez bada ere, “gure basoak eta bertan bizi diren izaki guztiek merezi dute”. 

Azaroa eta abendua mugimendu handiko hilabeteak dira Izenaduba Basoan. Gabonen atarian gaude, eta Olentzeroren etxeraino ehunaka ume, gazte zein heldu hurbiltzen dira astero, ikazkina ezagutzera. Baina Olentzero ez da basoan bizi den pertsonaia bakarra. Besteak beste, Mari, Tartalo, Basajaun eta galtzagorriak ere bizi dira bertan. 

OLENTZERO

Negua badator eta berarekin batera gabonak eta …….. OLENTZERO !! Bai lagunok hilabete erdi bat baino gutxiago falta da Olentzero gure etxeetara opariak ekartzeko.

Baina nor da Olentzero?

Olentzero neguko solstizio edo gabonetako pertsonaiarik garrantzitsuena da. Badira elezaharrak, Olentzero azken jentila dela aipatzen dutenak. Hau da, Kixmi, Kristauen jainkoa, etorri zenean jentilak desagertu egin ziren, baina batek iraun zuen, eta honek eman zien herritarrei Jesusen jaiotzaren berri. Olentzero da, beraz, menditik jaisten dena Jesusen jaiotzaz iragartzeko.

Olentzeroren mitoa mendez mende hedatu da gaur egungo ezaugarrietara egokituz. Olentzerok eguberrian Euskal Herriko ume guztiei opariak ekartzen dizkie. Gabon gauean, etxekoak oheratutakoan, tximiniatik sartzen da Gabon suarekin epeltzera, horregatik, egun horretan tximinia garbi egon behar da.

Olentzeroren ohitura Euskal Herri osoan eragin handia izan duenez, nonbaiten Olentzeroren etxe ofiziala jarri behar zen. Leku hori Mungia izan da. 

Karrantzako umeak Izenaduban Olentzerorekin, eskolan idatzitako gutunak  ematen zioten

Cristianek bere anaia den Anderren txupetea ere bertan  laga zuen

 Olentzerori gutunak ematen

HERENSUGEA

Suge handi bat da, zenbaitetan zazpi buru dituena, baina gehienetan bat bakarrik.

JENTILAK

Kristautasuna onartzen ez zuten gizakiak. Jentilak izaki handi-handiak dira, sano indartsuak. Hain dirahandiak ezen errekako ura edaten dutenean ez den errotarako urik geratzen, sikatu-akabatu egiten dituzte errekak.

Basoan bizi dira jentilak, artzainlanetan, nekazaritzan, errementaritzan…

Badira gauez baino ateratzen ez direla diotenak eta, antza denez, inork ezagutu ez ditzan joan-etorrian ibiltzen dira.

Lan egiteaz gainera, jentilak olgetan ere ibiltzen ei dira. Handi-handiak direnez gero, piloten ordez harriak darabiltzate. Harrioi “jentilarri” esaten zaie.

Euskal Herri osoan da entzuna pertsonaia mitologiko ezagun hau. Gipuzkoan batez ere, baina Bizkaian, Nafarroan, Araban nahiz Lapurdin ere ageri zaizkigu jeinu honi buruzko aipamenak.

Jentilak kristautasunaren aurretik lurralde horietan bizi ziren pertsona fedegabeak omen ziren. Izena 'gentil' hitz latindarretik dator, eta  horrela deritzoten pertsona fedegabeei.  Kristautasuna etorri zenean, beraien bizimodua aldatu egin zen, eta mendian bizi ziren, bakarrik, etxe urrunetan, beste herritar kristau guztiengandik aldenduta. Besteengandik aldenduta bizi baziren ere, fededunekin bakean bizi ziren. Kristauek jentila deitzen zioten pertsona fedegabeari. Gizaseme basatiak, erraldoiak eta indartsuak ziren, harkaitz puska ikaragarriak urrutira botatzen zituztenak. Hori dela eta, leku askotan agertzen diren harritzarrei Jentilarri deitzen zaie.   Harrespil eta trikuharri ugari eraiki dituzte  Euskal Herri osoan. Oro har, monumentu megalitikoen sortzaile bezala agertzen zaizkigu. Lehen meatzariak, lehen gari landatzaileak, lehen errementariak, lehen errotariak … ere izan dira jeinu hauek. Lehenengo elizen eraikuntzan ere lagundu omen zuten haien indar itzelarekin. Hala izan omen zen Bizkaian, Ondarroan eta Markinan, besteak beste.

Behin batean, Jentilek, Aralarko muino batean jolasean ari zirela, laino argitsu bat ikusi omen zuten hurbiltzen ekialdetik. Izututa, jakintsu nagusi batengana jo omen zuten. Jakintsuak, laino distiratsua ikusi zuenean, honela esan zuen: “Kixmi jaio da, gure askaziak berea egin du, bota nazazue amildegitik behera”. Jentilek jaurti zuten agurea, eta, lainoa atzetik zutela, korrika abiatu ziren mendebalderantz. Arraztarango aranera iritsi zirenean, harri zabal handi baten azpian sartu omen ziren ezkutatzeko asmotan. Geroztik, harlauza handi horri Jentillarri deitzen zaio, eta herri sinesmenak dio azken Jentilak bertan hilobiratuak daudela. Jentillarri hori, benetan, historiaurreko monumentu bat da, trikuharri bat da, hain zuzen ere. 

Tindra, Aketza, Ivan eta Iria

Guk ikusi genuen Jentilaren ahotsa gogorra zen. Hori zela eta, entzun, bai, arretaz; baina    aurpegira begiratzeko ez ziren ausartu gure  gelako umeak.

Cristian, Mikel eta Eider

Yumalai, Asier, Uxue eta Haydee, adi!

Olentzeroren etxe magikoan umeek Euskal Mitologia, natura, ohitura zahar eta kondairei buruz ikasi zuten joko interaktibo eta teknologia berrien bidez. Punta puntako teknologia XVI. mendeko baserrian. Jolasaren bidez haurrak mitologian blai irten ziren. Goiko irudian galtzagorriak harrapatu nahian aritzen ziren.

TOR Magoak magia jokoak egin zituen, aitzinean Mari, Lamiak eta Sorginak biltzen ziren kobazulo berberean.

Magia ikuskizunak adinaren araberakoak izaten dira eta magia eta mitologiaren bitartez antzinako euskal gizartearen sineskerak, euskal imajinagintza ezagutu zuten ikasleek.

Aisialdian

          GALTZAGORRIAK         

Galtzagorriak, historian zehar hainbat kondairen pertsonaia izan dira. Lekuaren arabera, hainbat eta hainbat aldaera hartu dezakete. Kondairetan, intsektu moduan, deabru moduan edota ipotx moduan aurkitu dezakegu besteak beste.

Galtzagorriak, historian zehar, gizakiei laguntzen dieten ipotx txikiak dira. Beti uste izan da, San Juan gauean agertzen direla eta egun horretan hartu daitezkeela. Bestalde, nahiz eta ipotx horiek gizakien bizitzan laguntza moduan agertu, gerta daiteke oso astunak izatea, beti galdezka daudelako zerbait berria egiteko: “ eta orain zer? Zer nahi duzu? Nora goaz?” ume txikiak balitzate bezala.

Galtzagorriak, berez, kalte gabekoak dira. Hori bai, deabru txikien izaki bezala aitortu ei dituzte; hortaz beti ez dira hain onak izaten.

Baina orokorrean, pertsonei eta gizakiei laguntzen diete eta ondorioz, bihotz behera eta borondate onekoak direla esan dezakegu.

Iratxo bihurriak dira, baina ez horregaitik gaiztoak; bihurrikeriak egitea dute eta behinik behin gaiztakeritxoren bat egin dezakete. Hala ere, esan bezala, izaki jatorrak izan omen dira.

Kondairek galtzagorriak beti taldeka ibiltzen direla diote, normalean lau galtzagorriez osatutako taldeetan. 

Hauek, jabe bat lortzeko beharra izaten dute, askotan ere alderantzizkoa izanik: jabeak galtzagorriak bilatzeko beharra izanik.

Behin jabea lortuta, honi biraka-biraka hasten zaizkio oihu batean galdezka: eta orain zer? Eta orain zer? Eta une batean betetzen dituzte nagusiaren aginduak, nahiz eta ikaragarrienak izan.

Hor ibai, egiteko ezinezkoak diren gauzak ezin izango dituzte burutu.

Jabeak, galtzagorriei lanik bidaltzen ez dietenean hauek zoratu egiten dira, bihurrikeriak sortu eta izaki astun astunetan bilakatuz.

Nagusia, galtzagorriaz libratzeko izango duen era bakarra hauei ezinezkoa den zer edo zer bidaltzea izango da; adibidez, mitoetan askotan ematen den lana: ura iragazki batean ekartzea.

Galtzagorriak normalean, gizaki itxura duten ahaide txikiak dira. Gizakien antza dute, hauen ezaugarriak izanik: burua, enborra eta gorputz adarrak dute.

Aurpegian ez dituzte inolako desberdintasunik izaten, guztiek izan omen dituzte euren begiak, sudurra, ahoa….

Hala ere, esan beharra dago askotan belarriek eta sudurrak handituagoak izaten dituztela, azken hauek maiz iratxoenen antza izanik.

Sarriro, galtzagorriak euli itxuraz topa izan ditzakegu. Baina herri askotan, galtzagorriak izaki txikien itxura alde batera utzi eta intsektu txikien edo animali txikien itxura bereganatu egiten dute . Beste batzuetan ere, galtzagorria deabru txiki bezala aitortzen dute.

Galtzagorriei buruzko eleberri eta kontakizun guztietan, galtzagorriek gizonezko irudia izaten dute. Dena den, adierazi beharra dugu, mito eta ele zaharretan ez zaiela izaki txiki hauen sexuari erreparatzen.

Arropei dagokienez, buruan kapela gorria eraman omen dute, tomate bat bezain gorria eta praka edo galtza gorri gorriak.

Dena den, beti ez dituzten praka gorriak eramaten; gizontxo dotore bezala agertu daitezke edota arropa soilekin.

Sarritan, sekulako indarra izaten duten izaki txiki bezala aurkezten zaizkigu baina aurkakoa den ezaugarri ere jaso daiteke, izaki ahulak eta finak izanik.

Galtzagorriaren izena honen prakei edota azal koloreari egiten die errefenretzia; praka gorriak edo azala gorria izaten omen dute eta. Hortaz, gaur egun , ezagutzen ditugun galtzagorriei buruzko izen desberdinak hauen fisikoaren arabera eta tokian tokiko arropen izenen araberakoa izan daitezke.

Aldaera asko daude, eta lekuaren arabera izaki txiki hauek izen desberdinak bereganatuko ditu.

     LABIRINTOA     

Labirintoan barrena ibili eta galdu ere egin ginen, nahi izatera. Gure basoak ez omen ziren leku segurua garai batean mota askotako piztiak, iratxoak eta gaueko beste hamaika izaki bizi omen zirelako. Nonbait, horregatik jaso zituzten baselizak, hauetaz guztiez babesteko. Baselizetako kanpaiak jota, sorgin eta lami gaiztoak uxatzen omen ziren, bai eta gaueko izaki gaiztoak ere.

Azkenean bildotsa topatu genuen

          BASAJAUN          

Basajaunak hamaika etxe ditu, Euskal Herriko baso guztien jauna da eta. Arbailako oihanean, Zuberoan, erraz aurkituko dugu.

Egun batean, Ahüskiko iturritik hurbil, artzain bati etxolan ahaztu zitzaion taloa erretzeko burdina. Bila itzuli zenean, Basajaun topatu zuen txabolan, taloa erretzen.

Basajaunak esan zion:

- Hiru egia eaten badidak, erreburdina eman eta utziko haut joaten.

Artzainak, apur bat pentsatu ondoren, esan zion:

- Gauaz ilargi zuri denean egunaz bezain argi dela diote, baina niri ez zait sekula gaua eguna bezain ardi iruditu.

- Hori hala duk, egia duk.

- Arto opila ona da, baina gari-irinezko ogia beti hobea.

- Arrazoi duk, hori ere egia duk.

- Uste izan banu Basajaun hemen aurkituko nuela, ez nitzatekeen etorriko.

- Sinisten hauk. Egia duk hori, hirugarren egia.

Basajaunak hitza bete eta erreburdina bueltatu zion. Geroago, artzaina berriz ere etxolarako bidean zela, gaua egin eta ilunean galdu zen. Irrintzia bota zuen eta Ibarrondoko txabolatik erantzun zioten. Gero beste bat egin zuen eta hari ere erantzuna eman zioten. Hirugarren irrintzia egindakoan konturatu zen erantzulea Basajaun zela. Hari esker aurkitu zuen etxolarako bidea.

Maisu, laguntza! (Ivan)

          TARTALO          

Tartalo erraldoia da, bihozgabea eta odolgaiztoa, begibakarra. Artzainak, baserritarrak eta ikazkinak jaten ditu. Etxea Saadar mendiko tontorrean dauka, Zegaman, landa zabal baten erdian. Tartaloetxeta esaten diote.

Dakizuenez, Tartalo begibakarrak behin artzain gazte bat bahitu omen zuen eta ihes egin ez ziezaion eraztun magiko bat jarri zion eskuko hatz batean. Baina, artzainak ihes egin zuen eta eraztunak salatu: - “Hemen nago! Hemen nago!” zioen eraztunak.

Gure artzainak, ordea, nekez, baina eraztuna kentzea lortu eta errekara bota omen zuen. Eraztunak oihuka jarraitu zuenez, bere atzetik errekara salto egin eta bertan ito omen zen Tartalo.

BISITA LUDIKOAK Izenaduba Basora bisitan doazenak bost zentzumenak gozatzeko esperientzia bizitzeko aukera dute. Sorginen baratzeko landareak usaindu, ikutu, dastatu! Labirinto ikusgarrian zehar korrika egin, Tartaloren begiradapean, Mariren koba miragarrian murgildu... irudimenezko mundu koloretsu eta magikoan barrena dantzatu, Herensugea, Basajaun eta Akerra lagun jentilen istorioak ikasi; 3D simulagailua, joko interaktiboak, eta hamaika bazter ezagutzeko daude Izenaduban.  

Karrantzako Kontxa Ikastetxeko 1go mailako 16 umeak
eta andereño Irantzu Lamien  errekaren ondoan

Izenaduba Basoko Pedagogia Sailak, erakusketa ezberdinen edukinak azaltzeko, programa didaktiko finko eta aldi baterakoak sortzen ditu. Programa didaktiko hauek hezkuntza maila bakoitzeko eskola kurrikulumera ahalik eta gehien moldatzea dute helburu, hezkuntza bereziko ikasleei zuzendutako egokitzapenak ahaztu gabe.

Helburu orokorrak

·                      Euskal kultura eta hizkuntzarekin erlazionatutako giza-jarraibe berriak eta tradizioarenganako errespetua eragin behar duen definitutako kontzeptu hezigarria indartzea eta dinamizatzea.

·                      Hezitzaileen papera erraztu material didaktikoa eskainiz eta hausnarketa eta analisia sustatuz.

·                      Euskera aisiladian erabiltzeko nahi piztu.

·                Esperimentazioa erabiliz, helarazi nahi ditugun ideia eta kontzeptuak ariketa eta errekurtsoen bitartez lantzen dira, tailerren bitartez.

¡Izenaduba es un bosque mágico! Olentzero, los galtzagorris, Mari, las lamias, Basajaun, Tartalo... Nuestro principal objetivo al realizar esta visita es que, a través de estos personajes y de la visita al parque, los niños aprendan sobre mitología, naturaleza y tradiciones vascas de una forma divertida a la vez que didáctica. Izenaduba Basoa es el primer parque temático sobre mitología que hay en Euskal Herria. 


Si quieres acceder a mi álbum de fotos de la visita a IZENADUBA, pincha en el siguiente enlace y solicíta acceso y lo compartiré contigo:
https://plus.google.com/u/0/photos/117950458098646013336/albums/6086062467089232545


Informazio-iturri batzuk:

http://www.izenaduba.com/

http://zihara9.blogspot.com.es/2012/11/txangoa-izenaduba-basoa.html

http://erenotzu.eskolatxikiak.org/

http://galtzagorriak-mamurrak.blogspot.com.es/

http://www.amaroa.com/euskal-herriko-pertsonaia-mitologikoak/jentilak