lunes, 10 de marzo de 2025

TXAPELA BURUAN eta PALA ESKUAN (Parte XXVII)

Martxoak 7, arratsaldeko 19etan, Barakaldes frontoia. 
FINALAK  "B" eta "D"  mailak

Barakaldo, Gure Kirola y Patxi se han implicado en este  campeonato, su actitud me ha enamorado, porque Patxi no ha fallado, ha cumplido su palabra, no prometió nada  que no  haya  cumplido, siempre  preguntando lo que no sabía,  siempre agradecido y amable, siempre  respondiendo, siempre dispuesto, siempre en el frontón... y sus neskak también. Me alegro de haberles conocido, me he aprendido  sus nombres y sé cómo juegan, les he  sacado  fotografías y he escrito de ellas. 

La concejala de Igualdad, Iratxe Foces,  asistió a las  finales y  a la entrega de premios, acompañada de Íñigo Asensio, concejal de  deportes, a quien he  visto  más días  en  el  frontón; e, incluso, la  alcaldesa de la villa fabril, Amaia Del Campo,   estuvo una tarde de partidos en el frontón barakaldés. 

Patxi no se ha sentido solo. Iskander Eguillor, presidente  del club Gure Kirola, también a apoyado lo suyo, y otros veteranos han estado  con Patxi García, en el marcador, en los preparativos...

Barakaldo ha financiado el 50% del  campeonato. Honestidad y colaboracionismo. Mi reconocimiento  a toda  la aportación barakaldesa  a este  campeonato. No les  conocía, pero  ahora  sé que  se puede ir de viaje  con  ellos y ellas. Humildes, pero sinceros. Responsables, pero  amables y agradecidos.

Barakaldo se merecía  alguna txapela. Maite y Amaia O. han sido  sus  txapeldunak, en categoría "B" y yo me  alegro  enormemente. Son sus heroínas, sus referentes, sus abanderadas  de  TXAPELA BURUAN  eta PALA ESKUAN.
No han estado  solas. Olalla, Haizea, Mariana, Marta, Verónica, Oihane, Miranda, Edurne, María y Eneritz completan el equipo de Gure Kirola en  este 2025eko Emakumezkoen 8M Pala Txapelketa. Todas ellas  ya  tienen esa bonita palita de madera con  su nombre  grabado en la  empuñadura para llevarla de colgante. Era un detalle por  inscribirse en el  campeonato, por ser valientes, además de mujeres; por querer jugar, por  estar ahí, en el frontón, reivindicando y reivindicádose.

Marta--Mariana        Miranda--Edurne               Amaia o--Maite
Verónica--Oihane             GURE KIROLA               Olalla--Haizea

Cuando alguien organiza un  campeonato se mete  en un buen marrón, porque  al principio todo es muy bonito. Parece que va a tener muchos colaboradores, dispuestos  a lo que sea,  siempre  disponibles... parece que las jugadoras  se van a  aprender las reglas de juego, que van  a poder jugar  en las  fechas marcadas,  que van a valorar el esfuerzo  de otros y que todo va a  ser maravilloso.
     
Luego, es cuando te das  cuenta de que esta vez  tampoco  sería así. Si haces nueve cosas bien y una mal, casi nadie te va   a decir que has  hecho nueve cosas bien, pero casi todos te van a decir que has  hecho una  cosa mal. Y a lo mejor ni siquiera  está mal hecho, sino que  a ellos le parece. No hay nadie más osada  que la ignorancia. Hay infinidad de organizadores teóricos, mientras que   los organizadores práctidos son una especie en extinción, porque reciben críticas y desagradecimiento a cambio de  su voluntaria y sacrificada dedicación para  que   muchos se diviertan.
Podrá haber incontables pelotaris  que  quieran jugar un  campeonato, pero sin alguien que organice, no  tendrían   ningún campeonato para jugar. Jugar es muy bonito, aunque pierdas, y es más bonito cuando ganas. Organizar es un camino lleno de obstáculos injustos.

Yo, esta vez,  tenía suerte. No organizaba nada. Me he divertido haciendo 1.000 fotos a las jugadoras, aprendiéndome sus nombres, viendo 30 de los 34 partidos del campeonato... He disfrutado anotando los resultados, actualizando las  clasificaciones, enviando información... mediando para  compatibilizar horarios, haciendo de juez o marcador, participando  en el encargo de txapelas, trofeos y detalles... y publicando casi 30 reportajes en  mi blog (HAIXEDER). No he  sentido  el estrés de organizar. Para mí ha  sido muy gratificante  este  campeonato y me he quedado un poco huérfano  cuando se ha  acabado. Yo no quería  que  llegase el 8M. 

En categoría "B", las dos parejas de  Zierbena (Arantza--Kakun y Lana--Nagore) no habían conseguido alcanzar la  final. Podrían haberlo hecho, no les he visto tan lejos de las finalistas, que, en mi opinión, han sido merecedoras finalistas. La final quedó un poco deslucida por la ausencia por enfermedad de Aitziber, la  zaguera de Larrabetzu y, en su  lugar, jugo Larraitz,  finalista y txapelduna de categoría "D".  Si algo me quedó claro fue que Barakaldo mereció la txapela y  que Larraitz poco pintaba jugando en  "D", porque  demostró tener nivel para jugar  en "B", dos  categorías por arriba. De  hecho, el primer joko lo ganó Barakaldo por 15 a 14. Ese tanto definitivo, tras el 14 iguales, puede ser el tanto clave  de la  final.
Me ha  encantado esta  pelotari. Es diferente. La MVP de la final.
Es tan valiente  como alocada. No se achica. Si falla, sonríe y lo vuelve  a intentar. Marca  el  ritmo y el tiempo del partido. De 100 pelotas que toca, en 80 va  al aire, al  ataque, y al contraataque. No piensa, simplemente juega. Patxi  sufre, pero no es controlable. Maite  es Maite. Tan simple y  complicado como eso.

Es  un acierto que juegue con Amaia O., porque  es su antítesis. Amaia O. derrama   tranquilidad, sosiego, paciencia, temple, seguridad... Maite,  con una  zaguera tan electrizante  como ella, sería un cortocircuito en la kantxa. 
Es genial que haya Maites, pero es imprescindible que haya Amaias. Amaia O. aporta en silencio, sin hacerse notar, pero los ojos de El Principito saben distinguir lo que  es importante. Lo invisible a los ojos. Maite no pasa desapercibida, ella atrae la atención, las miradas, los ojos y los focos. Amaia O.  sí pasa desapercibida, pero ella es la luz. Juntas iluminan la oscuridad del frontón Barakaldes.
Barakaldo y Gure Kirola ya  tiene sus txapeldunak

Larrabetzu tenía buena pareja con Josune--Aitziber, muy buena. Y también  la tuvo con Josune--Larraitz (sustituta de  Aitziber).  Tras perder 15 a 14  en el primer joko, sus opciones se complicaron, y  Barakaldo  acabó  llevándose también el segundo joko por 15 a 09.

Injusto no habría  sido  que  Josune--Larraitz hubieran  ganado en categoría "B", pero   difícil de  explicar y  difícil de entender, tal vez sí ¿no? Más que nada, porque  Larraitz  acababa  de ganar  la  final de  categoría "D", con Ana, la ipuin-kontalari de  APIKA.
Siempre  da pena que las finalistas no puedan jugar  las  finales. Les da pena a  las  pelotaris y le da disgusto y decepción al organizador. De alguna manera, se desluce el  espectáculo, porque las finalistas  son las  finalistas.

Y tampoco gusta  que las finalistas,  hayan ganado o perdido, no  puedan estar  en la recogida  de premios, como pasó  el viernes en Barakaldo. Con Aitziber enferma y Ana con  compromisos laborales,  Josune y Larraitz  recogieron   los premios de  las  subcampeonas "B" y  también los de las  campeonas "D". Era lo que había, pero no  era lo que nos hubiera gustado  que  habría  sido.
Iratxe Foces concejala de  Igualdad de Barakaldo, caló las txapelas  a  sus  campeonas, Maite-Amaia O. Bonito y acertado detalle.
En este  campeonato había más que  deporte y la  concejala de Igualdad hizo lo que era bueno que hiciera, estar  en las  finales,  acompañando al  concejal de Deportes, Íñigo Asensio, y entregando los premios. La canción de  Mecano era muy interesante, Mujer contra Mujer, pero  aquí  se  trataba  de Mujer con las Mujeres, con ellas,   a  su favor,  a  su lado, por y para. Mi  reconocimiento a  Barakaldo.

     ZORIONAK!     

Aitziber (bere ordez Larraitz) eta Josune  txapeldunordeak, Iratxe Focesekin,  Barakaldoko Bendintasuneko zinegotzia dena.

"D" finalean, Larrabetzuko pilotariak ziren faboritoak. Hori erakutsi zuten ligan eta finalerdietan, besteak baino askoz gehiago, mailako beste bost bikoteak baino gehiago. Ez zen sorpresarik izan.


Josune--Noelia, Zierbenako Valle auzokoak, finalean sartzearekin poz-pozik zeuden; horrekin konformatzen ziren, baina txapela gozoa zen eta haren bila joango ziren guztiarekin. Ondo jokatu zuten, eta nik esango nuke MVPa Noelia izan zela, txapeldunen baimenarekin, beste  goiko ligaxka batean jokatzeko ere kalitatea edota kirol maila zutenak.


Anak eta Larraitzek kantxa hutsuneak ikusten zituzten, bi pareta botatzen zituzten, txokoak uzten zituzten, gogor jotzen zuten, pilota harrotzen zuten... lehen jokoko 15-11 ondoren, eskuan ikusi zuten, eta txapela laztanduz, are gehiago askatu ziren eta Zierbenakoek sei tanto bakarrik batu zituzten bigarren jokoan. Josune-Noeliak aurpegia eman zuten, agian, txapelketan partidarik onena jokatu baitzuten. Esfortzua, jarrera, kiroltasuna... nahiz eta galdu, galipazaleak bere jokalariez harro sentitu ziren.



Barakaldon jokatutako partida guztietan Patxi izan zen epailea, baina finaletan Jorge Garcia, bere anaia, jardun zuen epaile. Oso zuzena.


Ana, Larrabetzuko aurrelaria, lan konpromisoengatik, ezin izan zen sari banaketan geratu, baina, azkenean, finala jokatzeko aukera izan zuen. Bere sake indartsuarekin, abantaila  Larrabetzukoentzat eta  zailtasunak Zierbenakoentzat tanto hasierarik. Polita jokatu zuen, oso  ondo maneiatu zen aurreko koadroetan.



Josunerentzat ziur oso esperientzia atsegina izan dela, bera duela gutxi hasi baita palarekin.

Harmailetan oso giro polita ikusi zen





Noeliak izugarrizko lana egin zuen, pilota asko eraman zuen frontisera eta oso ondo defendatu zuen. Txapelketan zehar gero eta hobetu  jokatu  du.

Txapeldunak, harro!
Iñigo Asensio, Barakaldoko kirol zinegotziak maila honetako sariak banatu  zituen
Josune eta Noelia, txapeldunordeak
Ana eta Larraitz txapeldunak (Anaren txapela Josune jaso  zuen).


Saridunak eta  Barakaldoko ordezkariak


Txapelketan izena emandako guztiei eman zitzaien pala zintzilikario baten xehetasuna, oroitzapen polita, baita merezita  ere. 
Artisaua: Jokin Martinez, Galipa taldeko pilotari ohia. 
Eskerrik asko, Jokin!

Hurrengo erreportaia: Zierbenako  finalak ("C" eta "A")

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...