Garbancito
El nombre está inspirado en el protagonista de
un cuento infantil tradicional catalán. En él, Patufet es un niño tan pequeño,
tan pequeño, que cuando va por la calle tiene que ir cantando una breve canción
para que no lo pisen. En castellano, es el personaje Garbancito.
Se trata probablemente del más conocido de los cuentos populares para niños en Cataluña, y va acompañado de expresiones en sus diálogos que se han convertido en clásicos populares.
El nombre de este personaje inspiro el nombre en español "Pitufos".
Se trata probablemente del más conocido de los cuentos populares para niños en Cataluña, y va acompañado de expresiones en sus diálogos que se han convertido en clásicos populares.
El nombre de este personaje inspiro el nombre en español "Pitufos".
Barbantxo
Behin batez herri txiki batean aita, ama eta Barbantxo bizi ziren. Barbantxo txiki, txiki, txikia zen. Bere aitak basoan egiten zuen lan, aizkolaria zen. Egun batean ama gaixorik zegoen eta ohean gelditu zen, horregatik Barbantxok prestatu behar zuen janaria. Amatxok esan zion:
- Kontuz
ibili eta ez erori.
- Ez ama, ez
naiz eroriko, esan zuen Barbantxok.
Baina
Barbantxo bazkaria prestatzen ari zen eta eltze barrura txirrist egin eta erori
zen. Igotzen hasten zen, baina, txirrist egiten zuen. Azkenean kostata, baina
lortu zuen eltze gainera igotzea. Bazkaria hartu, eta, astoaren belarrian
sartuta, mendira joan zen. Bidean mutil batzuk topatu zituen, haiek astoa
bakarrik zihoala pentsatu zuten, eta dili! Dale! Astoa joka hasi ziren.
Barbantxok oso haserre esan zuen:
- Arraioa!
Astoa pakean utzi.
Eta mutilek
ihes egin zuten beldurtuta. Bueltan lehengo mutilak topatu zituen:
- Nora
zoazte mutilak? -galdetu zuen Barbantxok-.
- Apaizaren
etxera, txerria hil du eta debalde jango dugu.
Eta denak
saltoka eta korrika joan ziren. Apaizaren etxean Barbantxok txerriaren
belarritikan oihuka esan zuen:
- Hau goxoa
apaiz jauna!
Apaiza
etorri zen eta hasieran ez zuen inor ikusi, gero Barbantxo topatu zuen
txerriaren belarrian. Barbantxok ihes egin zuen eta belarretan ezkutatu zen,
han behi bat zebilen eta belarrarekin batera Barbantxo jan zuen behiak.
Ilunabarrean Maddi ikuilura joan zen, Maddi apaizaren neskamea zen eta han
ahots bat entzuten zuen.
- Hemen
nago! Hemen nago!
Hasieran
Maddi beldurtu egin zen, baina gero Barbantxo ezagutu zuen.
- Non zaude
Barbantxo?
- Behiaren
barruan!
- Eta noiz
irtengo zara?
- Behiak
tur-tur egitean!
Behiak kaka
egin zuen Barbantxo zikin-zikina irten zen. Gero oso ederki bizi izandu ziren,
baina, hau da kusidadea eh?
- Zer da
hori? Behiaren kaka, ezta?
- Benetan
txikia da Barbantxo ezta?
- Bai, oso
txikia.
Si quieres leer, ver o escuchar más cuentos en haixeder... pincha en el enlace que quieras:
Ipuin gehiago irkurri, ikusi edota entzuteko...sakatu nahi duzun estekan:
* "La ratita presumida" / "Sagutxu Kaskarina (pinpirina)":
* "Caperucita Roja" / "Txanogorritxu":
* "Los tres cerditos y el lobo" / "Hiru txerrikumeak":
* "El lobo y los 7 cabritos" / "Otsoa eta zazpi antxumeak":
* "Cenicienta" / "Errauskiñe":
* "La liebre y la tortuga" / "Erbia eta dortoka":
* "Pulgarcito" / "Erpurutxo"
* "Hansel y Gretel " / "Hansel eta Gretel"
* "El gato con botas" / "Katu Botaduna"
* "Los músicos de Bremen" / "Bremengo musikariak"
* "La cigarra y la hormiga" / "Inurria eta txirrita" y "¿Quién le pone el cascabel al gato"
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.