El sastrecillo valiente
El sastrecillo
valiente o Siete de un golpe es el cuento de hadas número 20 de la colección Cuentos
de la infancia y del hogar (Kinder- und Hausmärchen), de los hermanos
Grimm, escritores y filólogos alemanes célebres por
sus cuentos para niños.
Un sastre estaba siendo
molestado por siete moscas mientras trabajaba y decidió acabar con ellas
inmediatamente, y así lo hizo de una sola vez. Orgulloso de su hazaña, pues la
cosa no era fácil, se hizo un cinturón donde bordó Siete
de un golpe, y decidió que el
mundo debía conocer su proeza y así echó a andar. En el camino se encontró con
un gigante que, creyendo que la frase se refería a hombres en vez de moscas, le
muestra respeto. Sin embargo, el gigante le pone a prueba en numerosos
ocasiones, de las que el sastrecillo valiente sale indemne gracias a su
ingenio. Después de librarse de él, llega a un reino donde también la frase de Siete
de un golpe es interpretada como el lema de un poderoso
guerrero, e impresionados, le encargan liberar la región de dos gigantes, un unicornio y un temible jabalí que tienen atemorizados a sus habitantes. A cambio,
recibirá la mitad de un reino y la mano de una princesa. Nuevamente, haciendo
uso de su inteligencia, el sastrecillo superará los retos que se le presentan
consiguiendo después la magnífica recompensa.
Jostuntxo ausarta
Jostun txiki ausarta edo Jostuntxo ausarta, Das
tapfere Schneiderlein jatorrizko alemaneraz, Zazpi batera azpizenburupean, 1812. urtean lehen aldiz Grimm anaiek beren Kinder- und Hausmärchen (euskaraz, Etxeko eta haurren ipuinak), ipuin
bilduman jasotako Europako herri ipuina da.
Haria
Egun batean, jostun trebea zen gizon bat lanean ari zela, marmelada saltzen zuen nekazari baten aldarria
entzun zuen kalean. Bere etxera igotzeko esan zion jostunak eta lau ontza
marmelada erosi zion, nekazaria amorruz utzirik, erosketa handiagoa espero
baitzuen.
Marmelada ogi xerra batean
zabaldu zuen dastatzeko, baina aurrena lana bukatzea nahiago izan zuen.
Bitartean, euliak marmelada inguruan hasi ziren burrunban. Jostuna konturatu
zenean, zapi batez behin eta berriz jo zituen euliak. Azkenean hogei euli
akabatu zituela ikustean, guztiz txunditu zen eta egindako balentria herrian
eta baita mundu osoan zabaldu behar zuela pentsatuz, gerriko bat hartu eta
bertan hitz hauek idatzi zituen: "Zazpi batera". Bere balentria
zabaltzeko bidaian abiatu aurretik, gazta bat eta zuhaixka batean aurkitu zuen
txori bat hartu zituen.
Mendian gora zihoala, erraldoi
batekin egin zuen topo eta munduan zehar berarekin ibiltzeko gonbitea egin zion
jostunak. Gizon txikia ikustean, erraldoiak destainaz erantzun zion baina
orduan jostun txikiak gerrikoa erakutsi eta erraldoiak "Zazpi batera"
irakurtzean, zazpi gizon batera garaitu zituela pentsatu zuen eta orduan
errespetu piska bat hartuta, berarekin erronkan aritzea pentsatu zuen, indarrak
neurtzeko edo.
Erraldoiak harri bat eskutan
estutu zuen, halako indarrez, non ur tanta batzuk ateratzea lortu baitzuen.
Jostuna orduan, bere gazta hartu, estutu eta zuku guztia atera zion. Erraldoia
harri eta zur geratu zen.
Jarraian, erraldoiak harri bat
hartu eta halako indarrez jaurti zuen non bistaz ezin baitzen ikusi. Azkenean
harria lurrera erori zen ordea. Jostunak, berriz, txoria askatu eta honek
zerurantz egin zuen hegaka, bistaz galdu arte. Erraldoiak jaurtiketan ere
trebea zela aitortu behar izan zuen.
Ondoren, basoan eroritako zuhaitz
bat basotik ateratzen lagunduko zion esan zion jostu txikiari. Jostunak
enborretik heltzeko esan zion erraldoiari, berak adarretatik helduko ziola
esanez. Erraldoiak halaxe egin zuen eta aurrera begira jarri behar izan zuen,
jostunak adarretan igota lasai lasai zihoala. Erraldoiak nekatuta zegoela esan
zion azkenean eta enborra lurrean utzi behar zuela. Jostun txikiak adarretatik
berehala salto egin eta zuhaitza adarretatik heltzen zuela itxurak eginez,
halako erraldoiak nolatan ezin zuen zuhaitz bat gainean hartu bota zion
erraldoiari.
Gereziondo baten ondoan pasa
zirenean, gereziondoa makurtu zuen erraldoiak jostuntxoak gereziak jan zitzan.
Halako batean, gereziondoa askatu eta jostuntxo airean ibili zen eta lurrera
minik hartu gabe erori. Erraldoiak gereziondoari nolatan ezin zion eutsi
galdetu zion eta orduan jostuntxoak ehiztari batzuk tiroka ikusi zituelako egin
zuela salto esan zion erraldoiari. Jostuntxoak ea berak berdina egiteko gauza
zen galdetu zion eta horrela, erraldoia saiatu egin zen gereziondo gainetik
salto egiten baina adar artean trabaturik geratu zen. Askatu zenean, erraldoiak
bere etxera gonbidatu zuen. Erraldoiaren etxe handian jostun txikiak erraldoia
beste erraldoi batzuekin bizi zela ikusi zuen. Lo egiteko, beraien ohantze
zabal bat eskaini zion baina hura beretzat gehiegi zela-eta, jostuntxoak txoko
batean lo egitea erabaki zuen azkenik. Erraldoiak gaueko ilunpean burnizko
barra bat hartu eta ohantzea kolpatu zuen indarrez jostuntxoa hiltzeko asmoz.
Goizaldean basora zihoazela, harri eta zur geratu ziren jostuntxoa beti bezala
pozik eta alai ikustean eta ikaraturik arineketan ihesi egin zuten.
Jostuntxoak bere bidea jarraitu
eta erregearen jauregi batera heldu zen. Belar gainean lo hartu eta jauregiko
zaldun batzuk inguratu zitzaizkion. "Zazpi batera" zioen gerrikoa
ikusi zutenean, gudari ausart baten aurrean zeudela pentsatu zuten eta
erregeari eman zioten horren berri. Erregeak, jostuntxoak esnatu bezain laster,
bere mesedetara jarri nahi ote zuen galdetzeko esan zien zaldunei. Jostuntxoak
onartu egin zuen proposamena baino zaldunek begi txarrez ikusten zuten eta
beldurrez ere bai, bere aurka hasiz gero, aldi bakoitzean beraietako zazpi
garaituko zituela pentsatzen baitzuten. Horrela, zaldunek erretiroa eskatu
zioten erregeari. Erregeak jostunak agintea ken ziezaiokeela beldurrez,
erresuma birrintzen zuten bi erraldoi akabatzeko proposatu zion eta horrela
eginez gero, erresumaren erdia eta printzesaren eskua beretzat jasoko zituela.
Ehun zaldun ere jarri zizkion laguntzeko. Erraldoiak bizi ziren basora heldu
zirenean, jostuntxoak bertan gertazeko esan zien zaldunei.
Erraldoiak lo egiten zuten
tokitik gertu, zuhaitz baten gainera igo eta bertatik harri koskor bat bota
zuen erraldoi baten gainera. Erraldoia esnatu eta beste erraldoiari bota zion
errua. Berriro biek lo hartu eta berdina egin zuen jostun txikiak beste
erraldoiarekin. Azkenean, bi erraldoiak borroketan hasi ziren: bi zuhaitz
sustraietatik atera eta elkar joka hasi ziren, biak hil arte. Hala ere,
jostuntxoak salto egin eta ezpataz ebaki zien bularra. Zaldunengana iritsi
zenean, harro esan zien erraldoiek bi zuhaitzez gogor borrokatu arren,
garaituak zituela.
Ordainsaria hartzera joan zenean,
erregeak bere hitza ez zuen bete eta ordainsaria jasotzeko, aurretik kalte
handiak egiten zituen adarbakar bat harrapatu beharko zuela esan zion.
"Zazpi batera" leloa errepikatuz, basora sartu zen eskuan soka eta
aizkora hartuta. Adarbakarra aurkitu zuenean, zuhaitz baten aurrean jarri zen.
Adarbakarra berarengana oldartu zenean, zuhaitz atzera joan eta adarbakarra
iltzaturik geratu zen zuhaitzaren enborrean. Jostun txikiak adarbakarra lotu,
aizkoraz adarra moztu eta horrela eraman zuen jauregira.
Horrela ere ez zion erregeak
ordainsaria eman nahi, aurretik basoan triskantza itzelak egiten zituen basurde bat, ehiztariak lagun, harrapatu behar
zuela aitzakiaz. Ehiztariak baso bazterrean utzirik, horiek ere basurdearen
beldur baitziren, basurde bila sartu zen basora jostuntxoa. Basurdeak ikusi
zuenean, berarengana oldartu zen berehala baina jostuntxoa baseliza batera
sartu, atzeko leiho txikitik berriz ere atera eta basurdea bere atzetik
baselizara sartu bezain laster, baselizako aurreko atea itxi zuen. Ehiztariak
harri eta zur geratu ziren jostuntxoak basurdea erakutsi zienean.
Horrela azkenik, erregeak, pozik
jostuntxoaren ausardia zela-eta, erresumaren erdia eta printzesaren eskua eman
zizkion, hasieran hitz eman bezala.
Si quieres leer, ver o escuchar más cuentos en haixeder... pincha en el enlace que quieras:
Ipuin gehiago irkurri, ikusi edota entzuteko...sakatu nahi duzun estekan:
* "La ratita presumida" / "Sagutxu Kaskarina (pinpirina)":
* "Caperucita Roja" / "Txanogorritxu":
* "Los tres cerditos y el lobo" / "Hiru txerrikumeak":
* "El lobo y los 7 cabritos" / "Otsoa eta zazpi antxumeak":
* "Cenicienta" / "Errauskiñe":
* "La liebre y la tortuga" / "Erbia eta dortoka":
* "Pulgarcito" / "Erpurutxo"
* "Hansel y Gretel " / "Hansel eta Gretel"
* "El gato con botas" / "Katu Botaduna"
* "Los músicos de Bremen" / "Bremengo musikariak"
* "La cigarra y la hormiga" / "Inurria eta txirrita" y "¿Quién le pone el cascabel al gato"
* "Garbancito" / "Barbantxo"
* "La Bella Durmiente" / "Loti Ederra"
* "Blancanieves y los siete enanitos" / "Edurnezuri eta zazpi ipotxak"
* "El patito feo" / "Ahatetxo itsusia"
* "Pinocho" / "Pinotxo"
* "Peter Pan"
http://haixeder.blogspot.com.es/2014/08/el-flautista-de-hamelin-cuentos-de.html
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.